معرفی
در این مقاله قصد داریم کالبدشکافی آیپد پرو 11 اینچ نسل اول رو به کاربران و تعمیرکاران گرامی آموزش بدیم.
در ابتدا به باز کردن دستگاه و در ادامه به کالبدشکافی آیپد پرو 11 اینچ نسل اول و نکات قبل و بعد تعمیر میپردازیم.
دستگاه iPad Pro ۱۱ اینچی جدید دارای حاشیههای باریکتر، LCD با گوشههای منحنی، و قطعات سیلیکونی با آخرین تکنولوژی به روز دنیاست. به نظر میآید این آیپد دستگاهی است که اپل از همان اول رویای ساختن آن را داشته است، ولی رویای ما دستگاهی است که تعمیر آن آسان باشد. آیا این دستگاه قادر خواهد بود که هر دوی این رویاها را به حقیقت تبدیل کند یا اینکه رویای ما تبدیل به سراب خواهد شد؟ فقط یک راه برای فهمیدن آن وجود دارد، بیایید دستگاه را باز کنیم.
ویدئوی آموزشی
ابزار و قطعات مرتبط
قطعات
مرحله اول
بیایید نگاهی بیندازیم به آنچه که این دستگاه آیپد پرو را از دیگر همتاهای آماتور خود متمایز میکند:
صفحهی نمایش تمام لمینت ۱۱ اینچی با نور پس زمینه LED و تکنولوژی Oxide TFT Liquid Retina و رزولوشن صفحهی ۱۶۸۸ × ۲۳۸۸ و تراکم پیکسل (ppi ۲۶۴( به همراه تکنولوژی ProMotion
پردازشگر هشت هستهای pple A12X Bionic custom به همراه پردازندهی ثانویهی M12 Motion و GPU هفت هستهای یکپارچه
دوربین عقبی ۱۲ مگاپیکسلی با قابلیت فیلمبرداری 4K در ۶۰ فرم بر ثانیه و دوربین سلفی TrueDepth ۷ مگاپیکسلی با قابلیت فیلمبرداری 1080p
چهار عدد اسپیکر با قابلیت بالانس خودکار
قابلیت تشخیص چهره، پنج عدد میکروفون، سنسور نور محیط، شتابسنج، فشارسنج، و ژیروسکوپ ۳ محوره
بلوتوث ورژن ۵.۰ و وایفای دوباندهی 802.11a/b/g/n/ac dual band MIMO
حافظهی داخلی ۶۴ گیگابایتی، ۲۵۶ گیگابایتی، ۵۱۲ گیگابایتی و ۱ ترابایتی
مرحله دوم
به نظر میرسد هر سال که میگذرد، شرکت اپل به رویای خود برای ساخت یک قطعهی شیشهای خالی با لوگوی اپل در پشت آن نزدیکتر میشود.
خدا رو شکر که ما یک عکس به سبک اشعه ایکس به لطف دوستانمان در Creative Electron داریم تا نگاهی به درون این دستگاه بیندازیم. وگرنه چیزی جز یک مستطیل سیاهرنگ برای دیدن وجود نداشت.
طبق معمول، نواحی تیرهتر در عکس اشعهی ایکس نشاندهندهی ترکیبات متراکمی هستند که اشعهی ایکس بیشتری جذب میکنند، مثلاً آهنرباهایی که در اسپیکرها جاسازی شدهاند.
در این نسخه، به طرز چشمگیری بیش از حد معمول این نواحی تیره به چشم میخورند.
مرحله سوم
حالا زمان بازرسی بصری رسیدهاست. بالای کانکتور اسمارتی که به جایگاه جدیدی به آن دادهاند، یک شمارهی مدل جدید به چشم میخورد: A1980
در مقایسه با نسخهی پیشین ۱۰.۵ اینچی، تقریباً شمایل آن مشابه است و ۰.۲ میلیمتر کاهش یافته به علت گوشههای مکعبی تقریباً غیرقابل تشخیص است.
با اینکه آنقدرها هم برایمان مهم نیست، این دستگاه ما را به یاد رقیبانی از آیپد میاندازد که قابلیت تعمیر بهتری دارند.
آیا امکان دارد که خط تولید تبلتهای اپل بالاخره کار تعمیر دستگاهها را راحتتر کرده باشند؟ با توجه به کالبدشکافیهای اخیر، سعی میکنیم امیدمان را بالا نگه داریم.
قبل از اینکه برویم داخل دستگاه چند تا نکته را باید متذکر شویم: دیگر جک هدفون وجود ندارد، به جای پورت لایتنینگ یک عدد پورت USB-C داریم، و یک بیضی تیرهی بلند برای شارژ قلم جدید!
مرحله چهارم
ما واقعاً از تجربهی بریدن آن همه چسب برای باز کردن اولین آیپد لذت بردیم و هنوز هم از این کار خسته نشدهایم.
بهتر است که در این کار مهارت و تجربه داشته باشید، ولی با این حال حاشیههای باریک تجربهی این کار را از حد معمول دلخراشتر میکنند. پس بروید سراغ مراحل گرما دادن، خراشیدن، نفستان را حبس کنید و دعا کنید که همه چیز سرجایش باقی بماند و چیزی نشکند.
به نظر میرسد که قاب دستگاه اطراف محل شارژ قلم کمی ضخامت بیشتری دارد. ما سعی کردیم باز کردن قاب را از این محلها شروع کنیم و خیلی سریع فهمیدیم که اشتباه کردیم.
نیمهی پر لیوان این است که کابلهای فلت صفحهی نمایش در فاصلهی امنی از حاشیههای صفحه قرار گرفتهاند. با اینحال به گونهای پخش شدهاند که بازکردن و درآوردن صفحهی نمایش کار دشواری شدهاست.
مرحله پنجم
این کابلها هنوز در موقعیت امنی قرار ندارند، چرا که ما مجبوریم صفحهی نمایش را در زاویهای عجیب قرار دهیم و امیدوار باشیم که هیچ قطعه یا کابلی هنگام قطع کردن آنها آسیبی نمیبینند.
پیچگوشتی چهارسوی خود را درمیآوریم تا هر دو کانکتور کابل را باز کنیم.
حالا میتوانیم بهخوبی ببینیم که آن تصاویر اشعه ایکس چه چیزی به ما نشان میدادند! اولین چیزی که آشکار میشود موقعیت گروههای چهارتایی اسپیکرهای آیپد است.
چهار عدد اسپیکر ووفر و چهار عدد اسپیکر توییتر که در کل ۸ عدد اسپیکر دستگاه را تشکیل میدهند و ایستگاهی قوی برای تماشای فیلم و سریال در نتفلیکس ایجاد میکنند. چرا که حتی حرفهای ها هم گاهی نیاز به استراحت دارند.
مرحله ششم
این هم از صفحهی نمایش لیکویید رتینا که نسبت به اولین باری که آن را دیدیم سایزش بزرگتر شده است و همان نرخ به روزرسانی ۱۲۰ هرتزی که در آخرین نسخه iPad Pro شاهد آن بودیم را به رخ میکشد.
این صفحهی نمایش جدید مجلل تراشههای جدیدی نیز با خود به همراه آورده است:
کنترلر تایمینگ Parade Technologies DP825 (همانی که در نسخه iPad Pro ۱۰.۵ اینچی شاهدش بودیم)
Texas Instruments TPS6515 (ممکن است نسخهی دیگری از همان TPS65168 LCD Bias IC باشد)
Renesas (formerly Intersil) ISL24833A 18-Ch. TFT-LCD reference voltage generator w/ integrated EEPROM
مرحله هفتم
در حالیکه دلمان شور میزند تا نگاهی به تراشهی A12X بیندازیم، در مرحلهی بعد پوشش لاجیک برد را برمیداریم.
چه مزخرف! مثل همیشه لاجیک برد توسط کلی چسب سرجایش سفت شده و تازه این بار با وجود اسپیکرها کار درآوردن از همیشه هم سختتر شده است.
ولی ما حوصلهی صبر کردن نداریم و به زودی پیروز میشویم. بالاخره لاجیک برد از میان سلولهای باتری درمیآید.
مرحله هشتم
با همهی این اوصاف، کلی قطعهی سیلیکونی قوی و به درد بخور در اختیار داریم:
Apple APL1083 A12X Bionic SoC
دو عدد رم Micron MT53D256M64D4KA-046 XT:B SDRAM (در کل ۴ گیگابایت)
کنترلر NFC NXP 100VB27 (SN100V)
ماژول وایفای و بلوتوث Apple / USI 339S00551 Wi-Fi
دو عدد کنترلر صفحهی تاچ Broadcom BCM15900B0KWFBG
کنترلر برق Texas Instruments CD3215C00 USB-C
مرحله نهم
نمیشود همهی این تراشهها را یکجا به نمایش گذاشت، این هم یک سری دیگر از قطعاتی که در این دستگاه گنجانده شدهاند.
مدیریت انرژی STMicroelectronics STB601A0 (احتمالاً)
مدیریت انرژی Apple 343S00252-A0 (احتمالاً)
مدیریت انرژی Apple 343S00257-A0 (احتمالاً)
مدیریت انرژی Apple 343S00248-A0 (احتمالاً)
شارژر IC Texas Instruments 343S00235 (احتمالاً)
Diodes Incorporated PI3DPX1203 DisplayPort 1.3 4-lane linear re-driver
NXP Semiconductor CBTL610 DisplayPort multiplexer (احتمالاً)
مرحله دهم
در ادامه، به معرفی دیگر مشخصات مدار یکپارچه (IC) بر روی برد مدار چاپی (PCB) میپردازیم:
Winbond W25Q80DV 8 Mb Serial NOR Flash
کنترلر USB-Type C ON Semiconductor FUSB301A (احتمالاً)
مبدل صوتی استریویی Analog Devices ADAU7002
آمپلیفایر صدای کلاس D مونو ۳.۲ واتی Maxim Integrated MAX98357A
محافظ پورت Texas Instruments TPD6S300A USB Type-C
مبدل Step-up Texas Instruments TPS61230A 6 A
مبدل بوست همزمان Texas Instruments TPS61178 10 A
مرحله دوازدهم
وقت آن رسیده که برویم سراغ باتری دستگاه! ما خیلی طرفدار سری آیپدهای سال پیش نبودیم چرا که از زبانههای چسبی کششی روی باتری استفاده نکرده بودند.
ولی امسال زبانههای کششی برگشتهاند! آن هم شش تا نوار چسبی U شکل! هر کدام از نوارچسب ها دو عدد زبانه دارد که اگر تعمیرکار به اشتباه یکی از آنها را پاره کرد باز هم یک شانس دیگر دارد. عالی است!
شاید اصلاً کلاً به اشتباه این آیپد را باز کردیم. هرچند باز کردن آن خیلی زجرآور بود، ولی این نوارچسبهای دارای زبانهی کششی به نرمی کره سر میخورند و باز میشوند.
ولی راحتی کار همینجا به پایان میرسد. یک وصلهی بزرگ چسب فوقالعاده قوی تا طرف چپ دستگاه کشیده شده است. افسوس! حالا دیگر باید برویم سراغ همان ابزارهای باز کردن قاب.
زبانمان بند آمده بود! چرا باید اپل چنین کاری بکند؟ تنها حدس ما این است که هدف آنها از این کار تقویت استحکام قطعات است.
این دستگاه iPad با یک باتری ۷۸۱۲ میلی آمپر ساعتی و ۳.۷۷ ولتی و ۲۹.۴۵ وات ساعتی پشتیبانی میشود. این مشخصات کمی پایینتر از پک باتری ۳۰.۸ وات ساعتی در iPad Pro ۱۰.۵ اینچی است و همینطور خیلی کوچکتر از جدیدتری ورژن Microsoft Surface Pro با باتری ۴۵ وات ساعتی است.
مرحله سیزدهم
نکتهی بعدی که چشم ما را میگیرد تکنولوژی تشخیص چهره Face ID است که برای اولین بار در سری iPad خودش را نشان میدهد.
به طور دقیقتر، این همان مشخصات سختافزاری است که از Iphone X به این طرف شاهد آن بودیم: پروژکتور IR dot، دوربین سلفی و دوربین IR یا مادون قرمز. تنها تفاوت کوچک این است که کمی فرم فاکتور آنها برای این سری دستگاه تعدیل شدهاست.
حالا که تا اینجا آمدیم، بد نیست دوربین عقبی را از جا دربیاوریم و نگاهی به آن بیندازیم. دوربینی که به گفتهی اپل همان عملکرد دوربینهای iPadهای قبلی را دارد با این تفاوت که بهگونهای مهندسی شده که کمی باریکتر باشد.
با توجه به اینکه سیستم لرزشگیر اپتیکال (OIS) دیگر در این دوربین موجود نیست و هنوز هم برآمدگی دوربین به اندازهی مشهودی بزرگ است، به نظر میرسد که اپل برای باریکتر کردن این دوربین مجبور شده که از کیفیت آن بکاهد.
مرحله چهاردهم
بیایید اسپیکرها را دربیاوریم.
البته گفتن آن از انجامش آسانتر است. محفظههای مخصوص اسپیکر درون قاب آلومینیومی تراشیده شدهاند و واضح است که اصلاً به منظور استخراج تعبیه نشدهاند. درآوردن اسپیکرها نیاز به اعمال حرارت و گرمای زیاد و کلی فشار و نیرو دارد.
اسپیکرهای توییتر به نسبت راحتتر درمیآیند ولی درآوردن ووفرها واقعاً دردسر زیادی دارد.
باز هم درون محفظهی اسپیکرها آهنرباهای بیشتری دیده میشود. اگر به اندازهی هر آهنربایی که اینجا کار گذاشته شده است یک سکه به ما میدادند میتوانستیم پول یک آیپد جدید را دربیاوریم!
مرحله پانزدهم
قطعهی بعدی که درمیآید برد قلم شارژی است که سیمپیچهای شارژ مسی نیز به آن متصل هستند.
هرچند که به صورت فنی توانستیم آن را دربیاوریم، ولی این عمل بدون آسیب نبود.
در حین درآوردن و خارج کردن محفظهی برد قلم شارژی، خازنها و دیگر خرده قطعات برد از جا درمیآیند و پراکنده میشوند ولی ما که از این کار پشیمان نیستیم.
این چیست که این گوشه پنهان شده است؟ یک STMicroelectronics STM32L476JGY6 ARM Cortex MCU.
پمپ شارژ ۵ ولتی Texas Instruments TPS60151
کلید جریان (Load Switch) ON Semiconductor FPF1204UCX
مرحله شانزدهم
آخرین قطعهای که درمیآوریم پورت USB-C است که بر خلاف مدلهای قدیمیتر iPad، کاملاً واحد و یکپارچه ساخته شده است.
البته لازم به ذکر است که از لحاظ فنی مدلهای iPad قدیمی اصلاً پورت USB-C نداشتند. بلکه به جای آن دارای پورت لایتنینگ بودند ولی به هرحال همانها هم به لاجیک برد لحیمکاری شده بودند.
این قطعه به شدت مقاوم است. در نتیجه جایگزین کردن آن به صورت جداگانه از برد اصلی باید کار راحت و بیدردسری باشد.
شاید استفاده از پورت USB-C برای طرفداران لایتنینگ پورت خیلی خوشایند نباشد، ولی پیام ما به آنها این است که حداقل پورت USB-C توان عملیاتی بالاتر و سریعتری در یک فرم فاکتور استانداردسازی شده و غیرمالکیتی ارائه میکند.
تنها چیزی که در کالبد این دستگاه باقیمانده مقدار زیادی آهنربا در جاهای مختلف است.
مرحله هفدهم
مرحله هجدهم
بسیار خب، به نظر میرسد که حداقل یک نقطهی ورودی وجود دارد. ولی همهی ما میدانیم که قرار نیست چیزی از این نوک باریک قلم وارد شود.
در اصل نوک قلم تنها قسمتی است که با مدلهای قبلی سازگاری دارد. در صورتی امسال یک iPad جدید خریداری کردید و دلتان یک قلم میخواهد، بهتر است سر کیسه را شل کنید و آمادهی خرج کردن باشید.
حالا که نوک قلم را جدا کردیم، وقت آن رسیده که کار را جدی بگیریم. بیایید ابزار تیغهی اولتراسونیک را بیرون بیاوریم!
بعد از برشکاری، وقتی گرد و خاک بالاخره فرو مینشیند، یک میلهی فلزی از درون پوستهی پلاستیکی سفید رنگ اپل بیرون میآید.
با اتمام کار، تنها چیزهایی که باقی ماندهاند یک سری تجهیزات شارژ وایرلس جدید، تعدادی آهنربا، یک غلاف سیاهرنگ و یک مهندس کالبدشکاف زخمی است.
در پروسهی کالبدشکافی این قطعه فقط یک مهندس زخمی شد.
مرحله نوزدهم
یک عدد کابل فلت سیاهرنگ بزرگ از دور بدنهی قلم باز و گسترده میشود و در زیر خود چیزی را آشکار میکند که شبیه به یک خازن شبکهای میماند.
احتمالاً کاربرد این شبکهی خازنی تشخیص tap input (ورودی ضربه) روی قلم است. ولی این شبکه باید قادر به تشخیص مکان ورودی ضربه باشد، نه تنها زمان ورودی ضربه. آیا ممکن است در ورژنهای بعدی درک حرکتهای پیچیدهتر نیز در راه باشد.
در کمال تأسف از اینجا به بعد فقط خرابکاری در راه است. لایههای استیل جوشکاری شدهی قلم دردسر زیادی ایجاد کردند و ما فقط قادر بودیم چند تا قطعه را درآورده و شناسایی کنیم:
باتری (قصد نداریم زیاد به این قطعهی قابل انفجار ور برویم)
سیم پیچ شارژ وایرلس
آهنرباهای ترازکننده (Alignment magnets)
مدار یکپارچه IC وایرلس Broadcom BCM59358A0 (احتمالاً)
Analog Devices 343S00250 Apple Pencil nib sensor controller (احتمالاً)
مرحله بیستم
مرحله بیست و یکم
دیگر اثری از این iPad Pro باقی نمانده است. چرا که کل آن را به اجزاء سازندهاش تجزیه کردیم.
تشخیص اینکه آیا این یک محصول خوب از اپل است یا یک محصول بد کار راحتی نیست. درست است که یک پورت USB-C و نوارچسبهای کششی برای باتری تعبیه شدهاند، ولی همچنان قطعات با چسب قوی در جایشان سفت شده اند و یک نوارچسب متعارف خیلی قوی باتری را سرجایش نگهداشته است.
به نظر میرسد که اپل قصد دارد تغییراتی در طراحی دستگاههایش ایجاد کند، ولی فعلاً هنوز همان انگیزههای قدیمی به قوت خودشان باقی هستند. با اینحال، از آنجایی که محصولات اخیر سال ۲۰۱۸ اپل اصلاحات امیدوارکنندهای از خود نشان دادهاند، امید ما این نیست که اپل در محصولات آینده بر روی آسانسازی کار تعمیرات تمرکز بیشتری بگذارد.
مرحله بیست و دوم
پورت USB-C به صورت یکپارچه ساختهشده و میشود به صورت جداگانه آن را تعویض کرد.
عدم وجود دکمهی هوم امکان خطا را کاهش میدهد و ممکن است که کار تعمیرات را راحتتر کند.
باتری دستگاه توسط دو نوع چسب مختلف در جایش سفت شده است: چسبهای زبانهای کششی که به راحتی کنده میشوند و همان چسبهای غیرقابل کندن و دردسرساز همیشگی.
شیشهی پنل صفحهی جلویی و صفحهی LCD به یکدیگر جوشخوردهاند که باعث راحتتر شدن روند باز کردن دستگاه میگردد ولی هزینهی تعمیرات را افزایش میدهد.
مقدار زیادی چسب تقریباً تمامی قطعات را در جای خودشان چسبانده است و این امر باعث سختتر شدن کار تعمیرات میشود.




















































